بینال ونیز با بیش از 120 سال فعالیت

دوسالانه (بینال) ونیز با بیش از 120 سال سابقه فعالیت، یکی از معتبرترین موسسات فرهنگی در جهان به شمار می رود که امروزه بیش از پانصد هزار بازدید کننده در جهان دارد. دوسالانه ونیز، نمایشگاهی از آثار هنرهای معاصر در سطح بین المللی می باشد که هر دو سال یکبار در شهر ونیز ایتالیا برگزار می شود؛ شورای شهر ونیز در سال 1893 به ریاست ریکاردو سلواتیکو این دوسالانه را تصویب کرد. این دوسالانه که در سال های فرد برگزار می شود، در سال 1895 برای نمایش هنر جدید از سراسر دنیا تاسیس و راه اندازی شد. روند برگزاری آن به مرور دچار تغییراتی شد؛ به این صورت که غرفه ای به هر کشور برای ارائه آثار تخصص یافت. این دوسالانه در روند برگزاری در طی سالیان سال بسیاری از رشته های دیگر را نیز به مجموعه خود اضافه کرد؛ از جمله معماری، دیزاین، سمپوزیوم موسیقی، ورک شاپ هایی از تئاترهای مختلف و رقص نیز از دیگر شاخه هایی بود که در این جشنواره ورود پیدا کرد.

بینال ونیز به یکی از مهمترین رویدادهای هنری جهان تبدیل شد که از سراسر دنیا هنرمندان بزرگی در آن شرکت داشتند؛ در سال 1910 بخشی از دوسالانه به آثار گوستاو کلیمت و نمایش آثار آگوست رنوار اختصاص یافت؛ در سال 1920 آثار امپرسیونیست ها، پست امپرسیونیست ها و گروه پل به صورت اولین بار ارائه شد. در سال 1922 اولین نمایش اثار مدلیانی و نمایشگاهی از مجسمه های هنرمندان افریقایی برگزار شد. در سال 1928 موسسه تاریخ هنر معاصر در دوسالانه شروع به کار کرد و در سال 1930 بخش های موسیقی، سینما و تئاتر به دوسالانه اضافه شد و در سال 1932 نیز جشنواره فیلم نیز افتتاح شد. سال 1948 آثار هنرمندانی چون مارک شاگال، پل کله، ژرژ براک، جیمز انسور، رنه ماگریت و مروری بر آثار پیکاسو به نمایش درآمد و در سال 1949 جایزه شیر طلایی ونیز طراحی و ارائه شد. جایزه دوسالانه در سال 1950 به هانری ماتیس، 1952 رائول دوفی، 1954 ماکس ارنست و هانس آرپ، 1958 ادوارد چلیدا اهدا شد و در سال 1964 دوسالانه ونیز میزبان ارائه آثار پاپ آرت بود؛ 1997 گرهارد ریشتر و 1999 شیرین نشاط جایزه این دوسالانه را دریافت می کنند.

از ایران نیز آثار هنرمندان برجسته ای در دوره های متفاوت شرکت داشتند؛ از جمله آثار محسن وزیری مقدم، بهجت صدر، منصوره حسینی، پرویز تناولی، حسین کاظمی، کامران کاتوزیان، مارکو گریگوریان و عباس کیارستمی. این دوسالانه آثاری از کشورها با فرهنگ ها، آداب و رسوم بومی و باورهای محلی را در کنار هم جمع کرد. بینال ونیز در کنار بخش های اصلی جشنواره، تعدادی نمایشگاه و رویدادهای فرعی، از جمله فیلم های کوتاه را نیز در حاشیه برگزار می کند. این جشنواره بسیار متنوع و غیرقابل پیش بینی عمل می کند به صورتی که مخاطب همواره با آثاری متفاوت و منحصر به فرد غافلگیر می شود.