ایزاک جولین؛ ویدئوآرتیست

ایزاک جولین از هنرمندان معاصر می باشد که در لندن 1960 متولد شد و سپس به کالیفرنیا مهاجرت کرد. او یکی از پنج فرزند خانواده بود؛ پدرش کارهای متفاوتی از جمله جوشکاری انجام می داد و مادرش نیز به عنوان پرستار کار می کرد. وی از هنرمندانی است که در زمینه ویدئو آرت فعالیت های بسیاری را انجام داد و یکی از افرادی است که سبب رشد و پیشرفت این شاخه هنری شد. جولین علاوه بر ساخت و اجرای آثار منحصر به فرد خویش، از آثار هنرمندان دیگر نیز حمایت می کرد؛ او به عنوان استاد در دانشگاه سانتا کروز کالیفرنیا استخدام شد و به توسعه آزمایشگاه جدید ایزاک جولین پرداخت؛ این آزمایشگاه امکانی را فراهم می کرد که دانشجویان می توانستند بر روی آثار هنرمند کار کنند و در این میان تجربه هایی را به دست آورند.

چیدمان فیلم به عنوان درس های زمان در سال 2019 به نمایش درآمد که وقایع زندگی فردریک داگلاس، پژوهشگر و فعال اجتماعی قرن نوزدهم می باشد. این اثر با جزئیات بسیاری ساخته شد که برای نخستین بار در گالری مترو پیکچرز در نیویورک به نمایش گذاشته شد؛ سپس در روچستر نیویورک و ساوانای جورجینا نیز به نمایش درآمد. اثر دیگر وی چیدمان فیلم لینا بوباردی بود که برای ادای احترام هنرمند به معمار مدرنیست برزیلی برای نخستین بار در گالری ویکتوریا مایرو لندن در سال 2019 ارائه شد. این اثر شگفت انگیز در آرت فر بازل نیز به نمایش درآمد؛ این اثر توسط مخاطبین بسیار در داخل و خارج ایالات متحده مورد توجه قرار گرفت.

جولیس به عنوان هیات داوران دریم کامیشن حضور فعالی دارد که اقدام جدیدی است که توسط کارخانه اتومبیل سازی رولزرویس برای حمایت از ویدئو آرت های هنرمندانی به وجود آمد که در مراحل اولیه و میانی زندگی حرفه ای شان فعالیت می کنند. وی نمایشگاهی را در گالری ویکتوریا مایرو از آثار هنرمندان زن و دگرجنس گونه سیاه پوست برگزار کرد که عنوان «روحم را به پرواز درآور» داشت و از فعالیت های قدرتمندانه وی به شمار می رود.

اثر «مجسمه ها هرگز نمی میرند» ساخته جولین، ویدئویی است از هنر مدرنیسم سیاه و مساله بازپرداخت گفتگویی که بین آلن لاک به عنوان نظریه پرداز فرهنگی سیاه پوست و آلبرت بارنز به عنوان تاجر سفید پوست شکل می گیرد که اشیا آفریقایی را جمع آوری می کرد. این اثر بر این موضوع تاکید دارد که بسیاری از تجربیات بر اساس تاریخ و خاطرات شکل می گیرد و این مساله از نظر وی غیرقابل انکار است.

یکی از آثار جولیس، قایق های کوچ وسترن یونیون در سال 2007 است که در مورد پناهندگانی است که تلاش دارند به سیسیل برسند. از دیگر آثار وی ده هزار موج است که در سال 2010 برای ادای احترام به خروس چین های مهاجر چینی که در خلیج مور کامب غرق شده بودند ساخته شد.